Życie we wspomnieniach - Leonard, komórka.
Treść[]
Słabnę. Żyję dzięki emocjom, a teraz ich nie odczuwam. Oprócz kopert w kapeluszu nic nie było? Spróbujmy. Może przywołają jakieś wspomnienia...
Wykonanie[]
Leonard: Prawdopodobnie siedziałem na strychu i segregowałem listy.
{po próbie}
Widzisz Leo. Jego twarz jest smutna, a wzrok skierowany gdzieś w głąb.
Leo Llewelyn: Rachunki, zaproszenia na bale, listy...
Nagle wzrok chłopca zatrzymał się na jednej z kopert.
Drzwi wyrywa z ręki jak pod naporem jakiejś siły.
Isami: Próba, szybko!
Zakończenie[]
Teraz pamiętam. Taki kapelusz nosiła moja siostra do czasu, kiedy się rozstaliśmy. W ostatnich tygodniach zdarzyło się tak wiele złego, że list od niej był prawdziwym cudem, promykiem nadziei, który dawał mi siłę. Napisałem odpowiedź i miałem nadzieję na szybki wyjazd. Ten dom stał się dla mnie obcy i chciałem stąd wyjechać... Ale gdzieś w głębi duszy myślałem o Mary i jakaś część mnie chciała zostać.
Nagroda[]
80 punktów wolności i 100 żetonów